Belangrijkste wijzigingen
De belangrijkste wijzigingen betreffen onder andere:
* de mogelijkheid tot verlaging van de bronheffing op dividenden naar 5%. Voor dividenden verkregen door staatsondernemingen is een verlaging naar 0% mogelijk;
* de introductie van specifieke en algemene antimisbruikmaatregelen;
* de verdwijning van de zogeheten tax sparing credit voor bronbelasting op interest en royalty’s;
* de versoepeling van de ‘referentieperiode’ voor ‘service’ vaste inrichtingen.
* de mogelijkheid tot verlaging van de bronheffing op dividenden naar 5%. Voor dividenden verkregen door staatsondernemingen is een verlaging naar 0% mogelijk;
* de introductie van specifieke en algemene antimisbruikmaatregelen;
* de verdwijning van de zogeheten tax sparing credit voor bronbelasting op interest en royalty’s;
* de versoepeling van de ‘referentieperiode’ voor ‘service’ vaste inrichtingen.
Wat betekent dit voor u?
Het nieuwe verdrag is op een aantal punten een verbetering. Op een aantal andere punten is echter sprake van een verslechtering of een aanscherping. Zo kunnen de verdwijning van de ‘tax sparing credit’ (een extra belastingverrekening) en de introductie van antimisbruikmaatregelen voor bedrijven aanleiding zijn om nog dit jaar in actie te komen.
Verlaging bronheffing dividend
Het uitstellen van een eventuele dividendbetaling tot na 1 januari 2015 kan een besparing van 5% dividendbelasting opleveren. Maar opgelet, de introductie van de antimisbruikmaatregelen ondersteunen de werking van de Chinese binnenlandse antimisbruikmaatregelen en kan soms in situaties waarin geen sprake is van belastingontwijking toch toepassing vinden. Een simpel voorbeeld hiervan is een dochtervennootschap die tot een operationele Nederlandse groep behoort en die de aandelen van een Chinese deelneming houdt. De activiteiten van deze dochtervennootschap beperken zich tot het houden van de deelneming. Hoewel de groep in Nederland significante activiteiten uitoefent, kan dit toch in de praktijk tot onverwachte problemen leiden ten aanzien van het verkrijgen van de verdragsvoordelen door de Nederlandse vennootschap, bijvoorbeeld door verlaging van de bronheffing. De positie van de Nederlandse vennootschap die de verdragsvoordelen wil claimen, zal daarom vooraf moeten worden overwogen en mogelijk versterkt/aangepast moeten worden voordat tot dividendbetaling wordt overgegaan. Het nieuwe verdrag brengt het Nederlandse verdrag op diverse aspecten op gelijke voet met de belastingovereenkomst tussen Hong Kong en China. Voor bedrijven met (zeer) beperkte activiteiten in Hong Kong kan het in sommige gevallen beter zijn een HK-vennootschap als tussenschakel in een groepsstructuur met daaronder Chinese deelnemingen, te verwijderen. Immers de positie voor verlaging van bronheffing op dividenden kan dan sterker zijn. Een HK-vennootschap met beperkte substance zal namelijk geen aanspraak kunnen maken op het verdrag tussen China en Hong Kong. In dat geval is het beter de Chinese deelnemingen onder de Nederlandse vennootschap te hangen waar de vennootschap wel over voldoende ‘substance’ beschikt.
Tax sparing credit
Bronbelasting is doorgaans pas verschuldigd op het moment van betalen van de interest of royalty’s. Indien interest- of royaltybetalingen vanuit China nog niet hebben plaatsgevonden, wellicht ook voor oudere jaren, kan een betaling in 2014 de positie voor voorkoming van dubbele belasting versterken en daarmee het te betalen bedrag aan Nederlandse vennootschapsbelasting verlagen. Tijdig voorsorteren is noodzakelijk omdat grensoverschrijdende betalingen vanuit China tijd kosten.
Intercompany doorbelastingen voor diensten
Voor de diensten die een Nederlandse groep verricht ten behoeve van een Chinese dochtermaatschappij zal een at arms length (zakelijke) vergoeding in rekening moeten worden gebracht. In de praktijk blijkt de aftrek van deze kosten in China en de daadwerkelijke betaling (remittance) daarvan soms lastig. Een voorbeeld hiervan is het standpunt van de Chinese belastingdienst dat sprake is van een vaste inrichting in China omdat personeel uit Nederland een aantal keren per jaar naar China komt om daar het werk te doen. Onder het huidige verdrag kan, naar de mening van de Chinese autoriteiten, al een vaste inrichting ontstaan als een werknemer gedurende zeven maanden iedere maand een dag in China werkt. Om betaling van deze servicevergoeding mogelijk te maken, zal belasting over een veronderstelde winst (deemed profit) moeten worden betaald. De wijziging van de zogeheten referentieperiode voor diensten in het nieuwe verdrag naar 183 dagen zou hierbij een verbetering kunnen opleveren en mogelijk minder snel leiden tot het aannemen van een vaste inrichting in China.
