Mobiliteit van werknemers wordt beschouwd als één van de krachtigste motoren voor groei en werkgelegenheid in Europa. Naar schatting is het bbp in de EU-15 op lange termijn met bijna 1 % gestegen als gevolg van de mobiliteit na de uitbreiding (2004-2009)1.
Het probleem is dat fiscale belemmeringen nog steeds een zeer moeilijk te nemen hindernis vormen voor burgers die hun land van herkomst verlaten om werk te zoeken in een andere lidstaat. Dergelijke fiscale belemmeringen kunnen zich voordoen in het land van herkomst of het land waar zij zich vestigen.
Daarom zal de Commissie in de loop van 2014 nauwgezet nagaan of mobiele EU-burgers nadelen ondervinden van de fiscale bepalingen van de lidstaten. Indien er gevallen van discriminatie of inbreuken tegen de fundamentele vrijheden van de EU worden geconstateerd, zal de Commissie de nationale autoriteiten daarop attent maken en erop aandringen dat de nodige wijzigingen worden aangebracht. Als de problemen blijven bestaan, kan de Commissie een inbreukprocedure tegen de betrokken lidstaten inleiden.
Algirdas Šemeta, EU-commissaris voor belastingen en douane-unie, audit en fraudebestrijding: "De regels van de EU zijn duidelijk: alle EU-burgers moeten binnen de eengemaakte markt gelijk worden behandeld. Discriminatie is ontoelaatbaar en het recht van vrij verkeer van de werknemer mag niet in het gedrang komen. Wij moeten ervoor zorgen dat deze principes in elke lidstaat weerklank vinden in de belastingvoorschriften, daar hebben de burgers recht op."
Aangezien fiscale belemmeringen nog steeds tot de voornaamste hindernissen behoren die de grensoverschrijdende mobiliteit van EU-burgers in de weg staan, spant de Commissie zich in om op tal van gebieden deze barrières neer te halen – bijvoorbeeld in haar voorstel om dubbele belasting aan te pakken (IP/11/1337), om de toepassing van het recht van vrij verkeer van werknemers te verbeteren (IP/13/372,MEMO/13/384) of om gedetacheerde werknemers beter te beschermen (IP/13/1230, MEMO/13/1103).
Achtergrond
De Commissie zal onderzoeken en beoordelen of EU-burgers die zich in een andere lidstaat dan hun eigen lidstaat hebben gevestigd daarvoor worden bestraft en of zij meer belasting moeten betalen als gevolg van hun mobiliteit. Dat kan gebeuren in de lidstaat van herkomst of in het land waar zij zich hebben gevestigd. Burgers kunnen worden geconfronteerd met fiscale nadelen:
- vanwege de locatie van hun investeringen of activa, de locatie van de belastingplichtigen zelf of het feit dat zij zich ergens anders hebben gevestigd;
- wat betreft hun bijdragen aan pensioenregelingen, het ontvangen van pensioenen of het overdragen van pensioenen en levensverzekeringskapitaal;
- met betrekking tot activiteiten die zij als zelfstandige in een andere lidstaat hebben verricht of door het verplaatsen van dergelijke activiteiten;
- doordat bepaalde vormen van belastingaftrek of belastingvoordeel niet voor hen gelden;
- met betrekking tot de rijkdom die zij hebben opgebouwd.
De Commissie zal rekening houden met deze factoren en de situatie van uiteenlopende categorieën EU-burgers onderzoeken, waaronder werknemers, zelfstandigen en gepensioneerden.
Het recht om waar dan ook in de EU te wonen en te werken is niet alleen een fundamenteel recht voor de Europese burgers, maar ook essentieel om een Europese arbeidsmarkt te creëren. De Commissie streeft er samen met de lidstaten naar om het vrije verkeer van werknemers te bevorderen (bijvoorbeeld met het voorstel van de Commissie om Eures, het Europese netwerk voor werkzoekenden, te moderniseren, zie IP/14/26, MEMO/14/22 en MEMO/14/23), maar ook om te waarborgen dat werknemers en EU-burgers die in een andere lidstaat zijn gevestigd niet anders worden behandeld dan de burgers van het gastland en dat voor hen dezelfde belastingvoordelen gelden als voor nationale werknemers.
