In deze zaak verhuurde een vrouw een bedrijfspand aan een taxicentrale. Haar echtgenoot was in het bezit van alle aandelen in deze bv. In haar aangifte inkomstenbelasting over 2008 en 2009 rekende ze het bedrijfspand tot haar box 3-vermogen. Bij een boekenonderzoek kwam de inspecteur tot de conclusie dat het bedrijfspand niet tot box 3 behoorde, maar tot box 1. Hij kondigde dan ook aan dat hij de aangiften op dat punt zou corrigeren. Hij vergat echter om de aangiften te blokkeren. Met een navorderingsaanslag probeerde de inspecteur zijn fout alsnog te corrigeren.
Vrouw wist dat de aanslag te laag was
De vrouw vond dat de Belastingdienst niet mocht navorderen. De belangrijkste vraag in deze zaak was of het hier om een kenbare fout ging. De inspecteur mocht namelijk navorderen als de aanslag door een fout te laag was vastgesteld en dit bij de vrouw kenbaar moest zijn (artikel 16, lid 2, onderdeel c AWR). Van een kenbare fout was in ieder geval sprake als de aanslag 30% minder was dan de belasting die geheven moest worden.
Geautomatiseerde verwerking veroorzaakte fout
Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden vond dat navordering bij deze fout niet mogelijk was. De Hoge Raad dacht daar echter anders over. Het niet blokkeren van de aangifte was volgens de Hoge Raad een fout als gevolg van de geautomatiseerde verwerking van de aangifte. Net als de schrijf-, reken-, overname- en intoetsfouten was dit een kenbare fout, zodat navordering mogelijk was. Dit was alleen anders als het ging om een beoordelingsfout van de inspecteur, maar volgens de Hoge Raad was daar in dit geval geen sprake van. Hij verwees de zaak terug naar het Gerechtshof Arnhem-Leeuwaren. Dat moet beoordelen of de fout kenbaar was bij de vrouw.
